In mijn vorig artikel “De 5 basisprincipes van positief opvoeden” kon je al lezen wat positief opvoeden precies inhoudt. In dit artikel bekijken we hoe we dat concreet kunnen toepassen in ons dagelijkse leven.
Voor de meeste ouders is dat positief opvoeden al iets dat ze van nature doen vanaf de geboorte van hun kind.
1. Veilige, liefdevolle omgeving
Bouw een goede band op met je kleine held(in)
Een positieve band ontstaat door veel te knuffelen, genoeg tijd samen door te brengen en plezier met elkaar te maken. Kortom, door onze kinderen zoveel mogelijk onze volle aandacht te geven tijdens de momenten dat we samen zijn.
Zorg voor voldoende ruimte om (samen) te spelen
Kinderen die de nodige ruimte hebben om te spelen, vervelen zich minder en gaan daardoor ook minder kattenkwaad uithalen. Een veilig ingerichte (speel)omgeving zorgt er bovendien voor dat je als ouder minder zal moeten verbieden. Win win, als je het mij vraagt.
Lees je graag meer over het belang van spelen, neem dan zeker een kijkje bij “Spelontwikkeling, waarom spelen zo belangrijk is voor de ontwikkeling.”
Kijk naar wat je kind nodig heeft en tracht daarop in te spelen
De ontwikkeling van onze kinderen lijkt wel één grote aaneenschakeling van allemaal eerste keren dat ze iets zien, horen, meemaken, …. Daarbij hebben ze onze hulp als ervaren reiziger nodig om de weg te wijzen en te duiden wat ze onderweg op hun pad tegenkomen.
Laat je kind weten dat het altijd bij jou terecht kan en troost kan vinden
Ook al begrijpen we zelf niet goed wat er aan de hand is of denken we dat het allemaal wel meevalt. Door onze kinderen te troosten, laten we zien dat we hun emoties accepteren en dat we er zijn voor hen.
Op welke manier een kind getroost wil worden, verschilt van kind tot kind. De ene wil graag op de schoot bij mama of papa en wil geknuffeld worden, terwijl de andere zich liever terugtrekt op een rustig plekje. Een belangrijk deel van onze taak is om uit te zoeken welke manier het beste werkt voor ons kind.
Accepteer de emoties van je kind
Als ouder hebben we de belangrijke, maar soms moeilijke opdracht om te ontdekken wat onze kinderen precies voelen en om die gevoelens serieus te nemen.
Slagen we daarin, dan geven we onze kinderen de mooie boodschap mee dat hun emoties er mogen zijn, ook de meest overweldigende en moeilijke. En heel belangrijk; dat ze goed zijn zoals ze zijn, en dat alles altijd wel weer goedkomt, ook al wordt het soms eerst wat moeilijker.
2. Ruimte voor ontwikkeling door positieve ondersteuning
Probeer interesse te tonen wanneer je kind iets wil laten zien.
Op de momenten dat onze kids uit zichzelf naar ons toekomen om iets te tonen, vragen of te vertellen, houden we best even op waarmee we bezig zijn om te kunnen luisteren.
In het tijdperk van de mobiele telefoons, sociale media en drukke agenda’s kan dat een hele opgave zijn. Soms hadden Lief en ik na een lange werkdag gewoon de fut niet meer om voor de tweehonderdste keer “wauw ja, da’s een mooie rode auto” te zeggen als onze 2-jarige die enthousiast kwam tonen.
Nu Kleine Man wat ouder is, geeft hij ongezouten zijn mening als hij vindt dat ik teveel met andere dingen bezig ben: “mama, telefoon weg!”. Ik geef hem dan dik gelijk, al voel ik me stiekem ook een beetje betrapt.
Bovendien hou ik mezelf voor dat er een dag zal komen waarop Kleine Man niet meer uit zichzelf naar me toekomt om te vertellen wat hem bezighoudt. Koesteren dus, die momenten!
Geef je kind gerichte complimenten
Probeer je kind zoveel mogelijk positief aan te moedigen als hij iets doet waar je oprecht blij van wordt. Iedereen krijgt graag op tijd en stond een welverdiend compliment en bevestiging van de mensen die er toe doen. Dat spreekt voor zich.
Neem de tijd om met je kind te praten
Hoewel de meeste kinderen al op driejarige leeftijd over een behoorlijke woordenschat beschikken, zijn er nog veel dingen die ze niet kunnen verwoorden. Vaak helpt het als wij die dingen voor hen proberen te benoemen en bij hen aftoetsen of we juist zitten.
Daarnaast hebben ze tijd nodig om na te denken over onze vragen hoe het gaat met hen en wat hen zoal bezighoudt, en laten we hen best de ruimte die ze nodig hebben om onze vragen te beantwoorden.
3. Structuur en grenzen op een positieve manier
Tracht zo snel mogelijk te reageren op een rustige, maar kordate manier
Benoem zo duidelijk mogelijk waarmee je wil dat je kind ophoudt
Zeg daaropvolgend zo helder mogelijk welk gedrag je dan wel verwacht van je kind
Lees hier meer over in “Grenzen stellen op een positieve manier, waarom dat zo belangrijk is,” en “Belonen en straffen, waarom opvoeden met zo min mogelijk straf beter werkt”.
4. Realistische verwachtingen van je kind én jezelf als ouder
Probeer zo kalm en begripvol mogelijk te reageren
Soms doen onze kids onhandige, impulsieve dingen. Dingen waarvan we dachten dat ze die al goed onder controle hadden. Doordat kinderen zich in zo’n hoog tempo ontwikkelen, denken we vaak al snel dat ze meer begrijpen dan ze werkelijk doen, dat ze de gevolgen van hun gedrag al kunnen inschatten en hun emoties en impulsen onder controle kunnen houden.
Daar is een hele kindertijd en jeugd voor nodig, dus het beste is om ons daar niet al te druk in te maken.
Verwacht geen perfectie van je kind
Fouten maken hoort er nu eenmaal bij; kinderen doen dat niet met opzet. Bovendien is fouten maken zelfs een noodzakelijk iets want hieruit leren ze ook weer.
Tracht fouten dus steeds als een kans te zien om je kleine deugeniet op een rustige manier iets waardevols bij te brengen.
Verwacht evenmin perfectie van jezelf
Doorgaans hebben we voor de geboorte van onze kids een (ideaal)beeld in ons hoofd zitten van hoe we hun opvoeding willen klaarspelen.
En dan volgt onvermijdelijk die reality check. Ons kleine hummeltje blijkt een mensje te zijn met zowaar een eigen willetje (dat erdoor komt op de slechtst mogelijke momenten), eigen gedachten (die regelmatig niet stroken met onze visie op dat ogenblik) en eigen (vaak heftige) emoties.
Het voortdurend aanpassen aan hun opvoedingsbehoeften is best een uitdaging. Zéker als er meerdere kinderen in het spel zijn, en/of in combinatie met een drukke baan en een sociaal leven.
Wees dus mild voor jezelf. De perfecte ouder bestaat namelijk niet.
Blijf steeds bereid om te kijken naar jouw aandeel
We dragen allemaal de goede en minder goede ervaringen uit onze eigen opvoeding mee. Die maken dat we zijn wie we zijn en zorgen ervoor dat we op een bepaalde manier reageren op wat onze kids doen of zeggen.
Het is echter niet omdat we doorgaans reageren met reacties die voor ons als natuurlijk aanvoelen, dat ze altijd de juiste manier van reageren zijn.
Denk maar aan al die keren dat we dachten bij onszelf “dàt zal ik later nooit bij mijn eigen kind doen”, om dan op een gegeven moment tot onze schade en schande vast te stellen dat we net met datgene hebben gereageerd waarvan we dachten dat we dat nooit gingen doen. Zo heb ik zelf ook al wel verschillende keren gedacht “omg, ik klink als mijn moeder…!” (Sorry mama, niet slecht bedoeld!)
Hoe je hieraan kan werken, kan je lezen in het artikel “Eerste hulp bij reflex reacties.”
5. Zelfzorg als ouder
Doe die dingen waar je zelf energie van krijgt
Dat kunnen leuke dingen zijn die jou als individu energie geven, maar het kunnen evengoed zaken zijn waarvan je als koppel weer zuurstof krijgt.
Erken voor jezelf dat je ook maar een mens bent
Ook al zijn we mama en papa; we zijn allemaal mensen met eigen behoeften en verlangens. De beste manier om voor onszelf te zorgen is om daar op tijd en stond naar te handelen. Met andere woorden: maak tijd voor jezelf en je sociale kring, trek erop uit voor die toffe hobby en ga af en toe een keer op date.
Wil je meer te weten komen over hoe je beter voor jezelf kan zorgen én kan werken aan je relatie nadat jullie ouders werden, bekijk dan zeker “Zelfzorg, waarom het de moeite waard is om voor onszelf te zorgen,” en “Relatie en kids, naar een evenwicht tussen roze wolk en relatie wolk.
Besluit
Lief en ik doen ons best om ons Kleine Mannetje zo positief mogelijk te benaderen. En er zijn dagen waarop dat gewoon beter lukt dan op andere dagen. We proberen daarbij vooral mild te zijn voor onszelf. Andere ouders doen immers vaak ook maar wat, net als wijzelf!
Wil je na het lezen van dit artikel graag aan de slag met de tips rond positief opvoeden, maar weet je niet goed hoe je dit moet aanpakken? Check out de leuke extra’s die horen bij dit artikel en word lid van De Opvoedcoaching Community.
Heb je liever toch wat professionele ondersteuning? Geef me dan gerust een seintje. Vul het online contactformulier in, of stuur me een bericht via IG of FB.
Bronnen:
Kind en Gezin
www.triplep.be
H. Montgomery: “De zeven stappen naar succesvol ouderschap – Van peuter tot kleuter.” A.W. Bruna Uitgevers B.V., 2019.
