Net zoals zo vele nieuwbakken mama’s en papa’s hebben Lief en ik een weg moeten zoeken in het ouderschap over ons Kleine Mannetje, maar evengoed een weg terug naar elkaar als partners. Een baby erbij zorgde immers plotseling voor een hele andere dynamiek met Lief. Dat was iets waar ik op voorhand eigenlijk niet ten volle bij had stilgestaan.
Er kwam al zoveel op mij af tijdens de zwangerschap dat ik ervoor koos om niet te veel na te denken over alle mogelijke scenario’s van hoe het ouderschap een impact zou kunnen hebben op onze relatie. Ik wilde volop kunnen genieten van mijn zwangerschap, zen zijn, en door die bewuste keuze te maken kon ik dat ook.
Mijn (achteraf bekeken wat simplistische) redenering was dat Lief en ik elkaar ongelooflijk graag zien en een baby erbij zou een bekroning van onze liefde worden. En dat werd en is het ook, maar spoiler alert: het ouderschap heeft wel degelijk een enorme impact op een relatie, en niet alle effecten zijn aanvankelijk overwegend positief…
Samen de uitdaging aan…
Ja hoor ik wist op voorhand goed dat het zwaar ging zijn, de combinatie van een baby met een veeleisende job en ons huishouden draaiende houden. Ja tuurlijk wist ik ook dat ik doodmoe ging zijn van al die onderbroken nachten en dat zorgen voor die eerder genoemde baby. En ja, ik wist dat onze eigen behoeften als individu en koppel eventjes op een lager pitje zouden staan.
Het was echter in mijn beleving allemaal voor een goed doel, het beste dat er maar kan bestaan: ons kind. Bovendien, zo dacht ik, waren een heleboel andere ouders ons daarin voorgegaan en zij slaagden daar ook in, dus ons zou het ook wel lukken.
De keerzijde van de medaille, namelijk dat we de komende tijd best wel wat uitdagingen samen het hoofd zouden moeten bieden en we onderweg zelfs elkaar als partner konden kwijt geraken als we niet goed uitkeken, nee, daar was ik me op voorhand niet echt bewust van.
Kinderen krijgen is een relatietest
Yes! Zeker weten! Als Lief en ik al dachten dat die eerste keer dat we samen op reis gingen een relatietest was, dan moesten we daar na het krijgen van onze Kleine Man toch wel eens hartelijk om lachen.
Zonder kids
Die eerste reiservaring onder ons tweetjes wees indertijd uit dat we een match made in heaven waren. Dat was klein bier vergeleken met wat ons te wachten stond na jaren gezellig met zijn tweeën zijn. Die jaren waren immers heerlijk enkel en alleen naar onszelf en naar elkaar kijken. Wilden we een weekendje weg, dan deden we dat gewoon. Dag van tevoren koffertje maken met wat kleren en een toiletzakje erin en klaar.
Zonder een hele volksverhuizing te moeten organiseren met een arsenaal aan babyspullen en speelgoed. Zonder op voorhand in het vakantiehuisje of hotel te moeten checken of ze een kinderstoel en een kinderbedje hebben, in de (vaak ijdele) hoop om de berg aan mee te zeulen spullen te kunnen beperken.
Toen vonden we het in de drukte van ons dagelijkse leven soms al best spannend om de vlam in de pan te houden. Iedereen met een langdurige relatie zal dit bevestigen.
En dan mét kids
Zodra er kinderen zijn, wordt een relatie pas echt op de proef gesteld. Het lijkt met momenten wel alsof nergens tijd voor is want alle aandacht gaat naar de zorg voor de kinderen. Bovendien wordt dan pas echt duidelijk hoe hard onze eigen opvoedingsachtergrond verschilt van die van onze partner, en dat we elk onze eigen ideeën hebben over hoe we bepaalde ouderschapsdingen willen aanpakken.
Waren we voordien al in de gedachte dat we een heleboel waarden en normen delen met elkaar, dan moeten we zodra er kinderen zijn sowieso opnieuw mekaar bevragen en durven doorvragen. En wordt het zoeken naar een manier om elkaar ergens halverwege te ontmoeten, door veelvuldig in dialoog te gaan met elkaar.
Slagen in de relatietest
1. Besef dat alles maar een fase is
De eerste jaren met een nieuw mensje in huis zijn fantastisch, maar vaak ook héél vermoeiend. Zeker tijdens de babytijd, wanneer ons ganse leven volledig in het teken lijkt te staan van de verzorging van onze kleine schat. Is baby eindelijk in slaap gevallen, dan zijn we al blij dat we zelf eventjes kunnen douchen, of tv kijken, of slapen (voor hoelang het duurt). Bovendien zien velen onder ons het groots en combineren we een baby vaak ook nog eens met één of meerdere andere kinderen.
Zin in ingewikkelde conversaties over een herziening van de lening, leuke uitstapjes, lieve verrassingen of een seksmarathon met verschillende standjes zit er dan niet echt in… Toch zeker niet zolang de kinderen klein zijn.
Gelukkig komt er ooit een einde aan die babytijd en die voortdurende zorg. Het is maar een fase die ook weer voorbijgaat. En ik zeg nu wel gelukkig, maar in de praktijk hebben wij mama’s daar een dubbel gevoel over.
Enerzijds is er de opluchting (Yes! Ik kan eindelijk opnieuw een boek lezen! Woohoo!). Anderzijds vinden we het toch heel jammer dat onze lieve kleine schattige baby van weleer nu geen baby meer is. Enfin, soms toch, wanneer we als een verliefde dwaas door de babyfoto’s bladeren.
2. Bewaak het evenwicht
Het ontstaan van de “mamager”
Na de geboorte van onze eerste spruit ontpopt één van de kersverse ouders zich vaak als een ware CEO van een kleine non-profitorganisatie. Hoewel ik niet in cliché’s wil vervallen, is het toch nog vaak de mama die de rol van “mamager” op zich neemt en het huishouden in goed banen leidt (of dat toch in ieder geval probeert).
Deze ouder is het belangrijkste aanspreekpunt in het hele huishouden voor van alles en nog wat. Het is de persoon die alles in huis weet liggen, die één of meerdere kids rondrijdt naar hun meetings met gelijkgezinden bij opvang, school en hobby’s.
Bovendien zeult de mamager te pas en te onpas een tas met zich mee met daarin alle levensnoodzakelijke artikelen voor opgroeiende kinderen, zoals daar zijn: zakdoekjes, billen -en snoetenpoetsdoekjes, pleisters van Maya de Bij, mini leesboekjes, kleurboekjes, -potloodjes en speeltjes.
Tenslotte weet zij doorgaans wel raad met Kleine en iets minder Kleine Zorgen, en combineert ze dat alles vaak ook nog eens met een job. Phew, je zou van minder zo moe worden!
Verwijten aan het adres van de partner
Mamagers durven tijdens het uitvoeren van hun taken hun partner wel eens verwijten dat die toch een heerlijk lui lekker leventje heeft. Na zijn job kan hij zich immers overgeven aan zetel-hangen en doelloos zappen tot er een licht interessant programma op de buis komt. (Yes, guilty as charged…)
Onze partner verzucht daarop dat dat geromantiseerde beeld van zijn leven niet strookt met de werkelijkheid, maar doet vervolgens geen enkele zichtbare poging om het tegendeel te bewijzen.
Op weg naar vreedzaam samen leven
Opdat Mamagers en hun partners op een vreedzame wijze kunnen blijven samen leven, is het belangrijk dat die laatstgenoemden zich in hun vrije tijd af en toe wagen aan een zinvolle vrijetijdsbesteding met de kinderen of een kleine actieve bijdrage aan het huishoudelijk werk.
Mamagers van hun kant moeten op tijd en stond de taken willen zien die onze partner wel opneemt, in plaats van enkel te kijken naar die dingen waarvan we vinden dat hij ze zou moeten doen. Het kan voor onze partners namelijk motiverend en inspirerend werken als wij op tijd en stond onze oprechte waardering daarover uiten.
Want onze partners leveren wel degelijk een belangrijke bijdrage aan het huishouden en nemen als trouwe sidekick regelmatig taken op, die niet altijd zichtbaar zijn voor de Mamagers onder ons.
3. Kom elkaar tegemoet
Er zijn verschillende manieren waarop je de dingen kan aanpakken. En hoewel de meeste Mamagers doorgaans graag opereren onder het motto “my way or the highway” is de ene manier niet noodzakelijk beter of slechter dan de andere manier. Niemand heeft immers de hele tijd over alles voor de volle 100% de waarheid in pacht.
Het kan net een verrijking zijn voor onze kroost om te zien dat mama en papa niet alles op dezelfde manier doen omdat ze een geheel eigen manier hebben waarop ze in het leven staan en met onvoorziene en stressvolle omstandigheden omgaan.
Door de verschillen in elkaar te laten zijn en misschien zelfs te vieren, in plaats van elkaar te bekritiseren, en elkaar ergens halfweg tegemoet te komen, zetten we een mooi voorbeeld neer. Op die manier prikkelen we onze kids om gaandeweg hun eigen stijl uit te zoeken en uit te proberen.
4. Heb vertrouwen in elkaar
Hier ga ik weer met mijn torenhoge clichés, maar we zagen op een gegeven moment in onze partner de vader of moeder van onze toekomstige kids. Omgekeerd zijn wij ook degene met wie onze partner graag kinderen wilde.
We moeten er dan ook op durven vertrouwen dat degene die we uitkozen om onze kroost mee te krijgen, de nodige kwaliteiten in huis heeft om de uitdagingen van het ouderschap, al dan niet met de nodige humor, tot een goed einde te brengen.
Het is fantastisch als onze partner alles al onder de knie heeft. Anderzijds geen reden tot paniek als dat niet het geval is. Van vaardigheden waaraan gesleuteld moet worden, gaande tot kennis die nog vergaard moet worden, … alles kan geleerd worden. Door veel te oefenen, mekaar daarin te ondersteunen en samen op zoek te gaan naar antwoorden kunnen we er alleen maar beter in worden.
En hoe heerlijk is het als onze partner ons trakteert op een liefdevolle blik of een dikke knuffel omdat we ons best doen om in al die dingen te groeien!
Besluit
Met deze tips kunnen we alvast aan de slag. Maar er zijn nog meer zaken die we kunnen doen om een zo groot mogelijk succes te boeken wanneer we merken dat het ouder-zijn overwicht haalt op het partner-zijn.
Hier kan je nog meer tips lezen.
Heb je na het lezen goesting gekregen om je liefdesleven een boost te geven, maar weet je niet goed hoe? Geef gerust een seintje en we bekijken wat ik voor jullie kan doen.
Bronnen:
H. Montgomery: “De zeven stappen naar succesvol ouderschap – Van peuter tot kleuter.” A.W. Bruna Uitgevers B.V., 2019.
S. Vanherpe: “Mama heeft alles onder controle.” Uitgeverij Lannoo nv, 2016.
